Την 23η Απριλίου έφυγαν από τη ζωή δύο σπουδαίοι συγγραφείς, ο Ισπανός Μιγκέλ Ντε Θερβάντες και ο Άγγλος Ουΐλιαμ Σαίξπηρ. Για τον λόγο αυτό η Unesco αποφάσισε το 1995 να καθιερώσει την 23η Απριλίου κάθε χρόνου ως Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου με στόχο την προώθηση και προβολή της ανάγνωσης και γενικότερα του βιβλίου.
«…Και τι δεν θα ‘δινα
για να ‘μουνα βιβλιοπώλης
σε Μικρό Βιβλιοπωλείο!
Όταν μπαίνω μέσα σ’ ένα τέτοιο μικρό… σκέφτομαι καλύτερα.
Ταιριάζω ομορφότερα
τις λέξεις και τις σκέψεις μου.
Ορέγομαι τα διαβάσματα
που θα κάνω.
Ακούω και θυμάμαι.
Μιλάω και συζητάω.
Μαθαίνω και μόνο που βρίσκομαι εκεί μέσα.
Απολαμβάνω από πριν διαβάσματα που δεν έχω κάνει ακόμα
και απολαμβάνω ξανά διαβάσματα που έχω κάνει προ πολλού.
Με λίγα λόγια, γίνομαι άλλος άνθρωπος.
Κι αυτός ο άλλος άνθρωπος μ’ αρέσει πιο πολύ…»
[Απόσπασμα από το άρθρο της Μαρίας Αγγελίδου ”Το μικρό βιβλιοπωλείο.”]
95 χρόνων και ανοίγει το βιβλιοπωλείο του, 6 ημέρες την εβδομάδα (Παρίσι).
”Αν αγάπησες και πόνεσες, αγάπα περισσότερο
Αν αγάπησες περισσότερο και πόνεσες περισσότερο, αγάπα ακόμα περισσότερο
Αν αγάπησες ακόμα περισσότερο και πόνεσες ακόμα περισσότερο, αγάπα περισσότερο, ώσπου να μην πονάει άλλο”.
Ουίλλιαμ Σαίξπηρ
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
”Ενα παιδί, ένας δάσκαλος κι ένα βιβλίο μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο.
Γιατί να είναι πιο εύκολο να δίνονται όπλα από ότι βιβλία;”
Μαλάλα Γιουσαφζάι
“Ίσως να είχαν δίκιο που έβαλαν την αγάπη στα βιβλία..
Ίσως επειδή δεν θα μπορούσε να ζει πουθενά αλλού”
William Faulkner, Αμερικανός συγγραφέας
«Οι άνθρωποι δεν ζουν μόνο με ψωμί…»
«Οι άνθρωποι δεν ζουν μόνο με ψωμί.
Εγώ, αν πεινούσα και βρισκόμουν πάμφτωχος
στο δρόμο,
δεν θα ζητούσα ένα ψωμί,
αλλά μισό ψωμί
κι ένα βιβλίο.»
Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα
«Ένα βιβλίο είναι ένας κήπος που μπορείς να κουβαλήσεις στην τσέπη σου».
Αραβική παροιμία
«Δεν υπάρχει φρεγάτα σαν ένα βιβλίο
Να μας πάει χώρες μακριά,
Ούτε ίππος ταχύς σαν μια σελίδα
Καλπάζουσας ποίησης.
Αυτό το πέρασμα μπορεί να το διασχίσει και ο φτωχότερος
Χωρίς την τυραννία διοδίων·
Πόσο λιτή είναι η άμαξα
Που μεταφέρει μια ανθρώπινη ψυχή!»
Emily Elizabeth Dickinson – ‘ Ένα βιβλίο’
“Τι όμορφο που είναι ένα βιβλίο,
που επινοήθηκε για να πιάνεται
στο χέρι,
ακόμη και στο κρεβάτι,
ακόμη και μέσα σε μία βάρκα,
ακόμη και εκεί όπου δεν υπάρχουν
ηλεκτρικές πρίζες,
ακόμη κι αν έχει αποφορτιστεί κάθε μπαταρία και αντέχει τα σημάδια και
τα τσαλακώματα.
Μπορεί να αφεθεί να πέσει καταγής
ή να παρατηθεί ανοιγμένο στο στήθος
ή στα γόνατα όταν μας παίρνει ο ύπνος.
Μπαίνει στην τσέπη, φθείρεται, καταγράφει την ένταση, την επιμονή
ή τον ρυθμό των αναγνώσεών μας,
μας υπενθυμίζει (αν φαίνεται πολύ καινούργιο ή άκοπο), ότι δεν το διαβάσαμε ακόμη…”
Umberto Eco – “Το Όνομα του Ρόδου”
”Το Βιβλίο είναι υλικός φορέας γραπτού ή και εικαστικού περιεχομένου. Παγκοσμίως εννοείται ως βασική κατηγορία έντυπου λόγου και αποτελείται από αριθμό συνδεδεμένων τεμαχίων χαρτιού και εξώφυλλο. Βιβλίο αποκαλείται επίσης το σύνολο του περιεχομένου του αντικειμένου αυτού ως πνευματικό έργο. Αν και η ύπαρξη του έντυπου λόγου χρονολογείται από την απαρχή της ανθρώπινης ιστορίας, το βιβλίο αποτελεί το κατεξοχήν μέσο διάδοσης της γνώσης από την εφεύρεση της τυπογραφίας από τον Ιωάννη Γουτεμβέργιο έως και σήμερα. Η αξία και το περιεχόμενο του βιβλίου συνδέθηκε περισσότερο με τη λογοτεχνία, την επιστήμη, και τη θρησκεία. Με την ανάπτυξη της τεχνολογίας το βιβλίο εμφανίζεται τις τελευταίες δεκαετίες και σε μη υλικούς φορείς, όπως το ηλεκτρονικό βιβλίο (e-book) και το ακουστικό βιβλίο (audio book). Τα βιβλία απαντώνται στην τυπογραφική βιομηχανία, στις εκδοτικές επιχειρήσεις, στα βιβλιοπωλεία, στις βιβλιοθήκες, σε ιδιωτικές συλλογές και αλλού.
Σύμφωνα με το Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, η λέξη βιβλίο, αρχαιοελληνικά βιβλίον, προέρχεται από το βυβλίον, με προληπτική αφομοίωση του -υ- σε -ι-, και αυτό από το βύβλος, από το όνομα της φοινικικής πόλης Βύβλου, από όπου εισαγόταν ο κατεργασμένος πάπυρος. Το ίδιο το Βύβλος είναι σημιτικής προέλευσης (πρβλ. εβραϊκό Gēbăl «περιοχή, σύνορο»), και το αρχικό Β-, αντί του αναμενόμενου Γ-, ίσως οφείλεται σε αφομοίωση.
Στα ιταλικά, η λέξη libro «βιβλίο» προέρχεται από το λατινικό liber, που σήμαινε αρχικά «φλοιός (δέντρου)» αλλά κατέληξε με τρόπο ανάλογο του ελληνικού βύβλος να σημαίνει «λογοτεχνικό έργο». Στην αγγλική γλώσσα, η λέξη book «βιβλίο» προέρχεται από το παλαιοαγγλικό bōc, από τη γερμανική ρίζα *bōk-, από όπου και beech «οξιά». Σχετικό με την οξιά είναι το σλαβικό буква (μπούκβα) «γράμμα (αλφαβήτου)». Το λατινικό codex/codice, με τη σημερινή έννοια «βιβλίο», σήμαινε αρχικά «κομμάτι ξύλο». ΠΗΓΗ: Λογοτεχνικό Magazino
ΜΥΡΙΣΑΙ ΤΟ ΑΡΙΣΤΟΝ [II]
Οδυσσέας Ελύτης
«ΚΑΤΟΙΚΗΣΑ ΜΙΑ ΧΩΡΑ που ‘βγαινε από την άλλη,
Την πραγματική,
όπως τ’ όνειρο από τα γεγονότα της ζωής μου.
Την είπα κι αυτήν Ελλάδα
και τη χάραξα πάνω στο χαρτί να τηνε βλέπω.
Τόσο λίγη έμοιαζε’ τόσο άπιαστη.
Περνώντας ο καιρός όλο και τη δοκίμαζα:
με κάτι ξαφνικούς σεισμούς,
κάτι παλιές καθαρόαιμες θύελλες.
Άλλαζα θέση στα πράγματα
να τ’ απαλλάξω από κάθε αξία.
Μελετούσα τ’ Ακοίμιστα και την Ερημική
ν’ αξιωθώ να φκιάνω λόφους καστανούς,
Μοναστηράκια, κρήνες.
Ως κι ένα περιβόλι ολόκληρο έβγαλα γιομάτο εσπεριδοειδή
που μύριζαν Ηράκλειτο κι Αρχίλοχο.
Μα ‘ταν η ευωδία τόση που φοβήθηκα.
Κι έπιασα σιγά – σιγά να δένω λόγια σαν διαμαντικά
να την καλύψω τη χώρα που αγαπούσα.
Μην και κανείς ιδεί το κάλλος. ‘
Η κι υποψιαστεί πως ίσως δεν υπάρχει.»
Κωστής Παλαμάς
“Το Τραγούδι του Σταυρού”
(Απόσπασμα)
Κ’ έγυρ’ Εκείνος το άχραντο κεφάλι και ξεψύχησε
στο μαύρο το κορμί μου απάνου·
άστρα γινήκαν τα καρφιά του μαρτυρίου Του, άστραψα
κι από τα χιόνια πιο λευκός τα αιώνια του Λιβάνου.
Οι καταφρονεμένοι μ’ αγκαλιάσανε
και σα βουνά και σα Θαβώρ υψώθηκαν εμπρός μου·
οι δυνατοί του κόσμου με κατάτρεξαν
γονάτισα στον ήσκιο μου τους δυνατούς του κόσμου.
Τον κόσμο αν εμαρμάρωσα, τον κόσμο τον ανάστησα,
στά πόδια μου άγγελοι οι Καιροί, γύρω μου σκλάβες οι Ώρες…”.
28 εκδοτικοί οίκοι προσφέρουν ελεύθερα e-books και audio-books:
✩ 28 εκδοτικοί οίκοι προσφέρουν ελεύθερα e-books και audio-books – Ανοικτή Βιβλιοθήκη (openbook.gr)