Το σχολείο μας θυμάται και
αποδίδει τιμή στους μαθητές και φοιτητές
που αγωνίστηκαν για
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ-ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Αγαπητοί γονείς και μαθητές
Η σχολική μας γιορτή θα γίνει στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου μας, την Παρασκευή 17-11-2023 και ώρα 8.15 το πρωί.
Θα παρουσιαστεί από τους μαθητές/τριες της Δ’ τάξης και θα το παρακολουθήσουν οι γονείς και κηδεμόνες των μαθητών της τάξης.
Προσκεκλημένοι βέβαια όλοι οι μαθητές και μαθήτριες του σχολείου μας.
Οι γονείς – κηδεμόνες θα παραλάβετε τα παιδιά σας στις 10:00 π.μ.
Την ημέρα αυτή δεν θα γίνουν μαθήματα και το ολοήμερο δεν θα λειτουργήσει.
Ενδεικτικό εκπαιδευτικό υλικό για την επέτειο του Πολυτεχνείου:
ΥΛΙΚΟ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ
ΣΧΕΔΙΟ ΧΡΩΜΑΤΙΣΜΟΥ (ΕΚΤΥΠΩΣΤΕ ΚΑΙ ΧΡΩΜΑΤΙΣΤΕ)
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣΤΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ:
Μια πρωτότυπη προσέγγιση στα γεγονότα του ’73. Μέσα από τα µάτια μιας γάτας «περνά» η εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου κατά της δικτατορίας των συνταγματαρχών στην ταινία.
Ο δημιουργός του φιλμ, Ιορδάνης Ανανιάδης, αξιοποίησε πραγματικές λήψεις από τα γεγονότα του Νοεμβρίου του 1973 και τα «δείχνει» μέσα από τα μάτια μιας γάτας που ήταν στο Πολυτεχνείο τη μοιραία νύχτα, πριν από 12.410 συν μία ημέρες. (13 λεπτά)
- Και για τους μικρότερους μαθητές μας
ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ by Nikos Papagelopoulos on Scribd
ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ by on Scribd
Πηγή: http://www.kinderella.gr/diathematiki-prosengisi-edo-politechn/
Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο
Ένα τραγούδι από τα παλιά …
Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο
δυο καρδιές και έναν ήλιο στη μέση,
παίρνω φως απ’ τον ήλιο και φτιάχνω
την αγάπη και μου λες … πως σ’ αρέσει.
Τα παιδιά τραγουδάνε στους δρόμους
κι η φωνή τους τον κόσμο αλλάζει
τα σκοτάδια σκορπάνε κι η μέρα
λουλουδίζει σαν ανθός … στο περβάζι
Ένα σύννεφο είν’ η καρδιά μου
κι η ζωή μου γιορτή σε πλατεία
σ’ αγαπώ κι ο απέραντος κόσμος
πόσο μοιάζει με μικρή … πολιτεία
Στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης
Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος
- Mερικά σχέδια περιστεριών και γαρύφαλων:
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ – ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΗΣ ΝΕΤ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
Ο όρκος των φοιτητών που πήραν μέρος στην κατάληψη του πολυτεχνείου το 1973 η οποία οδήγησε στα γεγονότα της 17ης Νοεμβριου.
«Εμείς οι φοιτηταί των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων ορκιζόμαστε στ’ όνομα της ελευθερίας να αγωνισθούμε μέχρι τέλους για την κατοχύρωση των ακαδημαϊκών ελευθεριών, του πανεπιστημιακού ασύλου, της ανακλήσεως όλων των καταπιεστικών νόμων και διαταγμάτων. Ορκιζόμαστε αλληλεγγύη σ’ όλο το φοιτητικό κόσμο της Ελλάδας που βασανίζεται. Η βία και η τρομοκρατία δεν θα περάσουν. Ζήτω ο αδούλωτος φοιτητικός κόσμος της Ελλάδας.»
Ποιήματα για το Πολυτεχνείο
Το αγόρι και η πόρτα του Γιάννη Ρίτσου
Εκεί που έπεσε
είναι μια κόκκινη λίμνη,
ένα κόκκινο δέντρο,
ένα κόκκινο πουλί.
Σηκώθηκε όρθια
η πεσμένη καγκελόπορτα-
χιλιάδες άλογα.
Λαός καβαλίκεψε.
Κομνηνέ! – φωνάξαμε.
Γύρισε και μας κοίταξε
δε φορούσε επίδεσμο
ούτε στεφάνι.
’σπρα άλογα, κόκκινα άλογα
και μαύρα, πιο μαύρα-
καλπασμός, – η ιστορία
Να προφτάσουμε.
Μικρός τύμβος (Νικηφόρος Βρεττάκος)
(17 Νοεμβρίου 1973)
Δίχως τουφέκι και σπαθί, με τον ήλιο στο μέτωπο,
υπήρξατε ήρωες και ποιητές μαζί. Είστε το Ποίημα.
Απλώνοντας το χέρι μου δεν φτάνει ως εκεί
που ωραία λουλούδια τις μορφές σας
Λιτανεύει ο αέρας της αρετής. Ω παιδιά μου,
Μπροστά σ’ αυτό το ποίημα μετράει μόνο η σιωπή.
Κάποια από τα τραγούδια που μαθαίνουμε αυτές τις μέρες.
Το γελαστό παιδί
Ήταν πρωί του Αυγούστου κοντά στη ροδαυγή
βγήκα να πάρω αέρα στην ανθισμένη γη
βλέπω μια κόρη κλαίει σπαραχτικά θρηνεί
σπάσε καρδιά μου εχάθη το γελαστό παιδί
Είχεν αντρεία και θάρρος και αιώνια θα θρηνώ
το πηδηχτό του βήμα το γέλιο το γλυκό
ανάθεμα την ώρα κατάρα τη στιγμή
σκοτώσαν οι εχθροί μας το γελαστό παιδί
Μον’ να ‘ταν σκοτωμένο στου αρχηγού το πλάι
και μόνον από βόλι Εγγλέζου να ‘χε πάει
κι από απεργία πείνας μέσα στη φυλακή
θα ‘ταν τιμή μου που ‘χασα το γελαστό παιδί
Βασιλικιά μου αγάπη μ’ αγάπη θα στο λέω
για το ό,τι έκανες αιώνια θα σε κλαίω
γιατί όλους τους εχθρούς μας θα ξέκανες εσύ
δόξα τιμή στ’ αξέχαστο γελαστό παιδί
Τραγούδια
Ο δρόμος
Στίχοι: Μητροπούλου Κωστούλα
Μουσική: Λοΐζος Μάνος
Πρώτη εκτέλεση: Σούλα Μπιρμπίλη
Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία
κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά
Ήταν μια λέξη μοναχά, ελευθερία
κι έπειτα είπαν πως την έγραψαν παιδιά
Λα λα λα λα…
Ύστερα κύλησε ο καιρός κι η ιστορία
πέρασε εύκολα απ’ τη μνήμη στην καρδιά
Ο τοίχος έγραφε μοναδική ευκαιρία
εντός πωλούνται πάσης φύσεως υλικά
Λα λα λα λα…
Ένα το χελιδόνι
Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Ενα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή
για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή
Θέλει νεκροί χιλιάδες να ‘ναι στους τροχούς
Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους.
Θε μου Πρωτομάστορα μ’ έχτισες μέσα στα βουνά
Θε μου Πρωτομάστορα μ’ έκλεισες μες στη θάλασσα!
Πάρθηκεν από μάγους το σώμα του Μαγιού
Το ‘χουνε θάψει σ’ ένα μνήμα του πέλαγου
σ’ ένα βαθύ πηγάδι το ‘χουνε κλειστό
μύρισε το σκοτάδι κι όλη η άβυσσος
Θε μου Πρωτομάστορα μέσα στις πασχαλιές και Συ
Θε μου Πρωτομάστορα μύρισες την Ανάσταση …
On-line διάβασμα – άκουσμα – ξεφύλλισμα του παραμυθιού, από τον ιστότοπο «Μικρός Αναγνώστης«
«Τα αδέσποτα», της Σοφίας Ζαραμπούκα
Και για τους μεγαλύτερους αναγνώστες:
